'Rijdend wegrestaurant'

In het NRC stond vorige week een artikel over overgewicht bij kinderen waarin Remy Hirasing, hoogleraar jeugdgezondheidszorg aan de VUmc, werd geïnterviewd over de toename van het aantal kinderen met overgewicht en obesitas in Nederland. Dit was naar aanleiding van cijfers die het CBS publiceerde over het jaar 2012: 15% van de kinderen heeft overgewicht. En 3,6% van de 2-9 jarigen heeft zelfs ernstig overgewicht (obesitas). 19% van de 18-25-jarigen is te zwaar.

Hirashing noemt de buggy een rijdend wegrestaurant: onderin een voorraad sapjes, koekjes en brood en daarboven een comfortabele stoel met een mollige peuter. „Bij elke kik die het kind geeft – in de tram, op straat of in een winkel – reikt moeder iets te eten of drinken aan.”

Het beeld dat hij schetst, kennen we denk ik inderdaad allemaal. Het is voor veel moeders zo gewoon en normaal om dit zo te doen, dat ze zonder erbij na te denken (zo lijkt het) dit ook voortzetten als ze bijvoorbeeld in mijn spreekkamer zijn. Denk je in: je bent op het spreekuur bij de diëtist omdat tenminste één van de gezinsleden te zwaar is en zonder een spoor van twijfel of gêne, trekt de moeder koekjes, snoep, drinken tevoorschijn onderuit de buggy als een van de kinderen moppert, zeurt, huilt, teveel herrie maakt, etc. Soms wordt er nog wel gevraagd of er gegeten of gedronken mag worden in de spreekkamer, vaak is het een handeling die gedachteloos gebeurt terwijl de moeder gewoon het gesprek voortzet. Dat is op z’n minst verwonderlijk.

Terugdenkend aan mijn blog van vorige week, over het leegeten van het bord, is dit gedrag (de aangeleerde wisselwerking tussen moeder en kind) een prachtig voorbeeld van het altijd beschikbaar zijn van voedsel. En dus de reden dat kinderen hun bord niet altijd leegeten. Er wordt buiten de maaltijden om teveel gegeten, gedronken en gesnoept.

Vorige week schreef ik over de portiegroottes die in de loop van de afgelopen 100 jaar sterk zijn toegenomen. Dat was een van de redenen om niet altijd het bord leeg te eten, zodat overgewicht niet in de hand gewerkt wordt. Maar de slechte eters die ik zie op mijn spreekuur zijn vaak grote drinkers. En als elk glas sap, siroop, diksap,yoghurtdrink, chocolademelk 4-5 klontjes suiker bevat, dan kun je je voorstellen dat als een kind meerdere keren per dag een zoet drankje krijgt, dat zijn maag daarmee al wel vol is.

Daarnaast zijn de slechte eters de kinderen van de ouders altijd bang zijn dat ze te weinig eten (omdat ze tijdens de maaltijden slecht eten) en mede daardoor en inmiddels ook uit gewoonte de hele dag hun kind eten blijven aanbieden. Ook tijdens het spelen, tijdens het boodschappen doen, tijdens ritjes in de tram. Kortom, de beheerders van het rijdende wegrestaurant (dit wordt natuurlijk net zo goed toegepast als het kind niet in de buggy zit).

Ouders een spiegel voorhouden en hen op een zo jong mogelijke leeftijd van hun kind voor te lichten hierover, is de beste vorm van preventie.

Sinds juni hebben wij diëtisten een twitter account: @Careyn_dietist. Tweet met ons mee!