Deze week was in het nieuws dat steeds meer
meisjes bezig zijn met gezond eten. En dan niet gewoon gezond eten, maar
alleen maar gezond eten. 1 op de 5 meisjes is obsessief bezig met
gezond eten. Dat blijkt uit een online enquête van Girlscene.nl
in samenwerking met Stichting Human Concern (centrum voor
eetstoornissen) ingevuld door 500 meisjes van 18 jaar. Van hen geeft
21,5% aan in paniek te raken als ze aan het einde van de dag bedenken
dat ze niet genoeg gevarieerde of waardevolle voedingsstoffen
hebben binnengekregen. En 20% van de ondervraagden nooit kiest voor een
product waar ongezonde toevoegingen als geraffineerde suikers en
e-nummers in zitten.
Voor de duidelijkheid, de meerderheid van de
ondervraagden gaf aan dit te doen uit gezondheidsoverwegingen, niet om
af te vallen. Crashdiëten en lijnen zijn voor hun niet aan de orde, het
gaat om gezond eten. Vooral de trend van het eten
van superfoods zoals quinoa, havermout, gojibessen, chiazaad speelt
hierbij een rol. Op facebook en twitter worden dagelijks door
(di)eetgoeroe’s, modellen en acteurs allerlei recepten, superfoods en
gezondheidstips geplaatst.
Een heel andere trend las ik enkele weken
geleden in het Volkskrant magazine. Dit artikel beschreef een nieuw
soort eetstoornis, die overigens (nog) niet erkend is als eetstoornis in
het psychiatrisch handboek DSM. Het ging over drunkorexia.
Dit fenomeen is vooral bekend onder studenten, met name vrouwen. Zij
krijgen hun dagelijks behoefte aan energie (calorieën) een aantal dagen
per week bijna uitsluitend binnen met alcohol. Dat is niet omdat ze
verslaafd zijn aan alcohol, maar omdat ze het uitgaansleven
willen leiden dat past bij hun leeftijd, zonde dat ze er kilo’s van
aankomen. Zouden ze gewoon hun dagelijkse eetpatroon handhaven en
daarbij een paar avonden per week flink drinken tijdens het uitgaan, dan
zouden ze daarvan behoorlijk wat gewichtstoename
ervaren. Een glas alcohol levert toch al gauw 100-120 calorieën. Door
uitgaande studenten worden zeker 10-15 consumpties alcohol gebruikt
(deels thuis en deels in de horeca).
Hun calorie-inname door alcohol wordt
gecompenseerd door op die dagen heel weinig te eten. En door veel te
sporten. Ook dit is weer niet altijd om heel dun te worden, maar wel om
gewichtstoename te voorkomen. Duidelijk is wel dat dit obsessieve
gedrag haaks staat op het eerder genoemde alleen maar gezond willen
eten.
Er goed uitzien, gezond zijn, gezondheid
uitstralen, gewichtsbeheersing, wat is het toch allemaal ingewikkeld.
Peer pressure (druk van sociale omgeving) wordt steeds groter en
uitgebreider door social media: letterlijk alles is dichtbij.
Op het spreekuur zie ik regelmatig studenten die niet meer goed weten
wat gezond eten is, wat normale hoeveelheden zijn, hoe ze gezond eten
kunnen toepassen in hun huidige leefstijl. Dit zijn niet alleen algemene
vragen over voeding en gezondheid, maar vaak
gerelateerd aan klachten van bijvoorbeeld maag en darmen. Ik ben blij
dat zij hierbij hulp vragen, opkomen voor zichzelf en samen met de
diëtist een weg vinden door het ‘oerwoud’ van gezond, superfoods, hun
leefstijl en hun omgeving.
