donderdag 21 augustus 2014

Flitsende start

‘Ken je die reclame van Vodafone?’ vraagt een cliënt op het spreekuur aan mij. ‘Waarin een kale man in de badkamer voor de spiegel een haargroeimiddel op zijn hoofd smeert. Als hij dan het flesje terugzet in de kast en hij kijkt opnieuw in de spiegel, dan heeft hij opeens hele lange blonde haren.’ Ik beaam dat ik de reclame ken. ‘Zo zou ik het ook wel willen’, zegt mijn cliënt. ‘Dat je ergens aan begint maar dat het moeilijkste stuk al voorbij is voordat je het weet.’
 
 Deze uitspraak van haar vindt plaats aan het einde van een intakegesprek dat ik met haar had. Ze is een jonge alleenstaande moeder, die ook nog zorgt voor haar eigen ernstig zieke moeder. Ze heeft naar aanleiding van vermoeidheidsklachten en algehele malaise van haarzelf een reeks onderzoeken doorlopen. Daar kwam uit dat ze gluten intolerantie heeft: coeliakie. Ze heeft een tijd gewacht met het maken van een afspraak op mijn spreekuur. Ze vertelt dat ze er nog niet aan toe was. De moeheid maakt haar ambivalent: aan de ene kant kost het haar teveel energie op dit moment met alle zorgen en drukte die ze heeft om ook nog aan het dieet te beginnen en het vol te houden. Aan de andere kant weet ze dat een deel van de vermoeidheidsklachten er juist nog zijn omdát ze nog niet aan het dieet is begonnen.
 
Maar het is een zeer ingrijpend dieet. Het zal haar veel moeite kosten om het goed te volgen. Het vermijden van gluten in het dagelijks leven is ingewikkeld, tijdrovend en vereist veel kennis en in hoge mate planning. Ik leg haar uit dat de eerste stap is te weten waar gluten in zitten. Dat is de enige manier om ze goed te kunnen vermijden. Ik geef haar uitleg over gluten, vertel waar ze in voorkomen en laat haar kennismaken met verschillende websites waarop ze betrouwbare en duidelijke informatie kan vinden. De tweede stap in het kunnen volgen van het dieet is te weten welke voeding glutenvrij is. En ook heel belangrijk: welke voedingsmiddelen zijn glutenvrij en goede vervangers voor de glutenbevattende voeding die ze nu gewend is te eten. Hoe kan ze verpakkingen lezen en beoordelen op de aanwezigheid van gluten. De derde stap is het vinden van (online-) winkels die deze voedingsmiddelen verkopen. Ik vertel haar wat ik weet over de diverse (biologische) winkels op verschillende plaatsen in de stad. Ik vertel haar over glutenvrije merken die ze kan zoeken in de ‘gewone’ supermarkt en in de biologische winkels. Dat wordt voor haar al een zoektocht op zich. Hier komt dus al het stukje planning om de hoek kijken. Want hoe voer je zo’n tijdrovende zoektocht uit als je lichamelijk en emotioneel uitgeput bent, alleenstaande moeder én mantelzorger? En als je het dan hebt gevonden, gaat de planning gewoon door. Want elke week zijn er weer nieuwe boodschappen nodig. Voorraadbeheer, slim inkopen, handige routes uitstippelen zijn een onderdeel hiervan.
 
Ik hoop dat ze het kan opbrengen om hieraan te beginnen en het vol te houden. Het zal haar na investering van energie ook veel energie opleveren.