Om te
bewijzen dat dat écht waar is, maakte zij de documentaire My Fat Story. In een
periode van 3 maanden wilde zij 20-25 kg aankomen in gewicht en vervolgens dat
gewicht en eenzelfde tijdsperiode op eigen kracht ook weer kwijtraken om aan te
tonen dat afvallen heel simpel is: minder eten en meer bewegen.
Dat
aankomen was voor haar niet makkelijk. Ze had een zeer actieve leefstijl, was
gewend functioneel te eten (alleen als ze honger had). Haar uitgangsgewicht
bleek te laag te zijn, ontdekte ze bij de arts die haar tijdens dit proces zou
monitoren. Ze had ondergewicht. Om in 3 maanden ruim 20 kg aan te komen, ging
ze 4000-5000 kcal per dag eten. En ze stopte met sporten en dagelijks bewegen. Dat
was heel moeilijk voor haar.
Om
inspiratie op te doen voor gewichtstoename ging ze naar de Verenigde Staten,
waar het grootste aantal mensen met overgewicht en obesitas leeft. Daar deed ze
mee aan een uitdaging om een reuze hamburger te eten en bezocht ze een vrouw
die 300 kg weegt. Je hoort haar de hele tijd dikke mensen veroordelen. Ze kijkt
op hen neer. Maar ze breekt als ze ziet hoe een gezin in een fastfood
restaurant eet, terwijl de kinderen obesitas hebben. Ze huilt als ze zegt: ‘de
ouders zaten er gewoon bij en niemand deed iets.’ I could never feed my child to death. Ik denk dat ze ook hierin
heel eerlijk was in haar gevoelens: hoe kun je dit je kind aandoen?
Uiteindelijk
lukt het haar met heel veel moeite in 3 maanden ruim 20 kg aan te komen.
Allemaal tegen haar dokters advies in. Want ze wordt er (natuurlijk) ook heel
ongezond van: gewrichten hebben te lijden, haar cholesterolwaarde wordt heel
hoog. Ze krijgt veel buikvet, haar hartslag en ademhaling veranderen, haar conditie
verdwijnt, ze snurkt.
En dan
gaat ze afvallen. Ze gaat niet op dieet. Ze gaat weer eten zoals ze deed:
alleen als ze honger heeft. Ze kiest wat ze wil, sluit geen voedsel uit, maar beperkt
portiegrootte. Stopt met chocolademelk, sappen en frisdrank. En gaat weer
sporten. Nu met heel veel moeite, want ze schaamt zich voor haar lichaam, heeft
het zwaar omdat ze 20 kg extra moet meetorsen. Ze moet er hard voor vechten, maar het lukt haar
wel. Bijna al het gewicht raakt ze weer kwijt. Niet alles, want uiteindelijk
neemt ze het advies aan om niet weer naar het ondergewicht te gaan dat ze bij aanvang
had.
Ik
vond het een mooie, treffende documentaire. Ik denk dat ik deels hetzelfde denk
over gezond eten en afvallen als Katie, maar in tegenstelling tot haar, beschik
ik over een groot inlevingsvermogen. Uiteindelijk denk ik dat dat nodig is
om mensen te kunnen helpen bij gezonder leven. Niet veroordelen, maar begrip hebben voor hun situatie en daarop mijn adviezen laten aansluiten.
De
documentaire is in twee delen te zien op TLC.
Vind
je het leuk om mijn blogs te lezen? Deel ze met vrienden en collega’s op Social
Media.
