“Als ik hier ben en we praten erover, dan lijkt het zo makkelijk. Waarom zou
het dan toch niet lukken?’ Ik kan haar wanhoop en moedeloosheid zien en voelen.
Zij is een van de vele cliënten op mijn spreekuur die heel graag willen. Willen
afvallen, hun gedrag en eetgewoonten willen veranderen. Maar hoe graag ze ook
willen, het lukt niet.
In The Journal of Health Psychology lees ik een
artikel over hoe we een dieet plannen
met onze gedachtes, maar de uitvoering ervan wordt gestuurd door emoties. De
meeste gezondheid besluitvorming modellen stellen dat de beslissing om zich toe
te leggen op gezondheidsbevorderend gedrag betekent: de vorming van een
gedragsintentie die vervolgens leidt tot daadwerkelijke gedrag. Echter,
gedragsintenties en feitelijke gedrag blijken niet hetzelfde te zijn. Twee
studies onderzochten of besluitvormingsfactoren die voedingsgedrag voorspellen hetzelfde
of verschillend waren van de bedoelingen. En dit bleek wel degelijk zo te zijn.
Gezond leven kun je je dus rationeel wel voornemen
om te gaan doen. De voordelen ervan zijn heel voor de hand liggend: je bent
gezonder, je voelt je fit, je kunt je makkelijk bewegen, je ziet er gezonder
uit, je past je kleding goed. Maar om het te gaan doen, dit gezond leven, daar
is wel meer voor nodig dan het alleen te willen en het belangrijk te vinden.
De jonge vrouw op mijn spreekuur heeft het heel
druk met haar studie. Ze wil goede resultaten op tentamens halen, ze heeft een
rijk en vol sociaal leven, wil uitgaan met vrienden , ze wil ook regelmatig op
bezoek bij haar familie, ze heeft een baantje in de avonduren, moet voor haar
studie stage lopen.
Het plan om gezonder te gaan eten werd niet
succesvol uitgevoerd omdat emoties een grote rol speelden bij de uitvoering.
Drukte, stress en spanning leiden bij tot meer snoepen en overeten (crackers
dus niet met een plakje kaas maar dikke lagen chocopasta). Gezelligheid en
samen zijn met familie en vrienden gaat gepaard met eten en drinken. Deze
emoties (blijdschap, vreugde, sociaal gedrag) zijn voor haar verbonden met
eten.
Voor mij was het lezen van de conclusie van het
artikel wel goed. Niet noodzakelijk om te weten hoe onze besluitvorming en
uitvoering van plannen precies werkt,maar wel om de boodschap met de cliënt te
bespreken. Door in het plan rekening te houden met emoties die een rol spelen
bij het uitvoeren van het plan, komen intentie en uitvoering misschien dichter
bij elkaar.
**********************************************Vind je mijn blogs leuk om te lezen? Deel ze met collega's of vrienden op Social Media!