Onderweg

Eind mei 2014 was in het nieuws dat de stakingen door de schoonmakers voorbij waren. Zij hebben enkele weken gestaakt en dat was goed te merken in de treinen en op de stations. Mijn buurvrouw vertelde dat zij afgelopen week in de trein zat en zich bijna een weg moest banen door de bergen afval.

Ze vertelde dat het haar altijd al wel opviel dat er veel werd gegeten op het station en in de trein. "Op het station kun je je de wereld rond eten, zoveel soorten eten, gerechten maaltijdculturen zijn er te vinden", zegt ze. "Iedereen loopt er altijd maar te eten." Maar wat nog eens pijnlijk duidelijk werd door de stakingen van de schoonmakers, was dat de meeste mensen eten uit bakjes en plastic verpakkingen. Want nu lagen al die bakjes en verpakkingen opgestapeld en in het zicht.


Niet alleen een snack of tussendoortje of fruit wordt er gegeten op weg tussen werk en huis, maar complete maaltijden. Zij vroeg zich af waarom en waardoor mensen niet meer de tijd nemen om te eten thuis of op hun plek van bestemming. Blijkbaar is eten voor veel mensen iets dat even tussendoor moet, iets wat snel en makkelijk moet zijn.

Dat kunnen ongezonde maaltijden zijn, zoals fastfood. Maar ook kunnen dar maaltijden zijn die een zweem van gezondheid met zich meedragen, zonder werkelijk gezond te zijn. Denk aan (drie)dubbelbelegde broodjes ‘gezond’ en maaltijdsalades vol vlees, vis, noten, pitten, kaas en saus. Zo’n maaltijdsalade heeft vaak net zoveel calorieën als een pizza.

Ik vond het wel goed dat mijn buurvrouw dit ter sprake bracht. Want inderdaad, tijd nemen voor een maaltijd is ook een aspect van gezond eten. Het vormt een wezenlijk onderdeel van het gezinsleven: samen eten, de bespreken van dingen die je bezighouden, het oefenen van sociale vaardigheden zoals luisteren naar elkaar, met elkaar praten en discussiëren. En voor ouders is dit een moment om het goede voorbeeld te geven zodat hun kinderen daarvan leren. Binnen het gezin is het ook een manier om betrokken bij elkaar te blijven en daardoor hecht te zijn. Door samen te eten en een maaltijd te delen, leren kinderen beter proeven en leren zij beter verschillende smaken kennen. De ene keer hebben ze geluk en staat hun favoriete eten op tafel, de andere vinden ze het minder lekker, maar door het allemaal samen te eten, leren zij het gerecht wel te eten.

Niet alleen onderweg eten mensen snel, makkelijk, zonder aandacht, zonder echt te proeven en even tussendoor. Op het spreekuur vraag ik vaak aan mensen hoe zij thuis eten. Ontzettend vaak is dat niet aan tafel, niet allemaal tegelijk, zitten mensen bij de tv of is op z’n minst de tv aan. Ouders eten apart van hun kinderen, en in enkele extreme gevallen eten kinderen zelfs op hun slaapkamer bij hun eigen tv.

Ik hoop door de zorgen van mijn buurvrouw een podium te geven meer mensen aan het denken te zetten. En misschien zijn door de stakingen en de afvalbergen wel meer mensen aan het denken gezet.