Bij mijn zus thuis wordt heel wat gesnoept door de kinderen. Vooral zo’n uurtje voordat het etenstijd is. Dan krijgen ze al honger en dan vraagt mijn zus wie er wat te snoepen wil. Dat is tegen geen dovemansoren gezegd. Heerlijk vinden ze dat! Het snoepen waar ik nu over vertel, dat zijn snoeptomaatjes, stukjes komkommer, worteltjes en stukjes paprika.
Nu ze sinds kort ook nog een eigen groente tuintje hebben, vinden ze het nóg leuker om wat te snoepen te krijgen. Want dan is het van eigen oogst. Radijsjes, worteltjes, aardbeien en blaadjes jonge sla hebben ze tot nu toe uit eigen tuin gegeten.
Hun enthousiasme over wat ze zelf verbouwen is heel leuk. Het is duidelijk dat ze er heel trots op zijn. En het draagt dus ook nog bij aan het eten van meer groenten. In het geval van mijn neefje en nichtje helpt het bij het vergroten aan de variatie van verschillende groenten en het uitbreiden van hun smaak. Want radijsjes en sla, dat aten ze voorheen niet.
Op mijn spreekuur komen soms ouders van kinderen die slechte of kieskeurige eters zijn. Soms is hun gewicht (bijna) te laag, soms niet. Ouders maken zich vooral zorgen over hoe zij hun kinderen fruit en groenten kunnen laten eten. We praten dan op het spreekuur over verschillende aspecten rondom een maaltijd die een rol spelen bij het beter eten van een kind. Structuur en duidelijkheid helpen hierbij. Dit betekent alle maaltijden en tussendoortjes samen aan tafel opeten. Daarmee maak je tijd om te eten en ben je op dat moment ook even alleen bezig met het eten. Zelf erbij zitten en het goede voorbeeld geven is daarbij van belang. Door het eten te concentreren rond de eettafel en niet steeds ongemerkt hapjes hier en daar tijdens andere bezigheden zoals spelen te geven, merkt een kind wanneer er gegeten gaat worden (en het dus ook van hem verwacht wordt) en wanneer niet. Het bevordert daarmee ook het herkennen van het honger en verzadigingsgevoel. Ook afleiding zoals speelgoed moet even weggelegd worden. De tv is uit. Het kind zit lekker stevig in een stoel, het liefst met de voetjes op een plankje. Variatie en smaak en kleur helpen. Ook het vooraf mogen meehelpen van het kiezen van groenten (tot op zekere hoogte. Geen eindeloos moeilijke keuze, maar: wil je worteltjes of boontjes eten vandaag?) en het helpen wassen en klaarmaken in de keuken kan helpen. En dus ook het eigen tuintje.
Hoe groot het enthousiasme was over de eigen verbouwde groenten, bleek toen mijn zus iets leuks voor de juf op school wilde voorbereiden samen met de kinderen omdat het deze week juffendag is op de school van mijn neefje en nichtje. Mijn nichtje had bedacht de juf een ketting te geven met stukjes fruit eraan en ook de radijsjes en blaadjes sla uit eigen tuin. Ongetwijfeld zou dat het origineelste cadeau zijn geweest voor de juffen van die dag. Maar daar stak mijn zus toch een stokje voor. Het zijn zelfgemaakte en versierde gipshartjes geworden.
