Leuk

'Het moet wel leuk blijven' is een van de uitspraken die ik heel vaak hoor op het spreekuur. We herkennen die uitspraak denk ik allemaal wel. We hebben het zelf misschien ook allemaal weleens uitgesproken. Tijd om er dieper op in te gaan.

 

Diabetes, of toch niet?

Deze week werd het gezegd door een 67-jarige man met verhoogde bloedsuikers. Een pre-diabeet, zoals we dat dan noemen. Met andere woorden, de persoon staat op een soort kantelpunt. Als je op zo’n moment je leefstijl verandert; gezonder eten, minder snoepen, minder alcohol en meer bewegen, dan kun je voorkomen dat je diabetes krijgt. Als je je huidige leefstijl voortzet, dan ontwikkel je diabetes. Kortom, een perfecte timing om in te grijpen.

Hij vertelde dat hij een stevige drinker is. En dat hij zo’n 750 gram kaas per week eet. Dat is een kleine 3000 calorieën per week alleen aan kaas. Ik legde uit dat de aanbevolen hoeveelheid kaas per week 280 gram is. Het zou hem enorm helpen als hij de hoeveelheid kaas zou kunnen halveren. Als je een paar kilo afvalt, verbeteren je bloedsuikers. En toen zei hij dus: “maar het moet wel leuk blijven.”

 
 
Slachtoffer(rol)

Wordt je leven écht minder leuk als je minder kaas eet? Dat is natuurlijk de vraag. Ik denk dat als je het gevoel krijgt dat je iets afgenomen wordt, dat dat zeker het geval is. Neem je een slachtofferrol aan, dan kun je daar in blijven zwelgen. Maar als je het gevoel hebt dat je het heft in eigen hand neemt en jezelf een schouderklopje geeft omdat je nu eigenhandig je gezondheid verbetert, (want hallo! je voorkomt hiermee dat je diabetes krijgt, megaprestatie!) dan denk ik dat je kwaliteit van leven juist verbetert.
 

Hoe je eigen effectiviteit inschat, beoordeelt en inzet, is hierbij dus enorm van belang. De manier waarop je jezelf ziet en je eigen kracht erkent en daar (hopelijk) ook nog eens plezier in krijgt is essentieel. Ik las een artikel over een onderzoek naar glimlachen tijdens inspanning Can Smiling While Exercising Improve Performance? Als fanatiek sporter en sportdiëtist vond ik dat erg leuk om te lezen. En eigenlijk ook heel herkenbaar. Want sporten is ook een voorbeeld van je grenzen verleggen, doorzetten, pijn en vermoeidheid ervaren.

Held

Sporten laat zich omschrijven als het leveren van zware lichamelijke inspanning, vrijwillig opwerpen van hindernissen en obstakels die het lastig maken het doel te bereiken, vrijwillig afzien, pijn lijden en risico’s nemen, veel inspanning leveren tegen geen of weinig materiële vergoeding. Situaties opzoeken die makkelijk tot negatieve emoties leiden: teleurstelling, boosheid, verdriet, angst, onzekerheid. Dat klinkt vreselijk, maar toch is het leuk. Je doet het keer op keer weer. En inderdaad, ook geregeld met een glimlach. De conclusie van de onderzoekers was dat de hele tijd lachen tijdens inspanning veel moeite kost en het ook niet meer oprecht is. Als je af en toe glimlacht en het helemaal oprecht, van binnen uit doet, dan helpt het je om je prestaties te verbeteren.

 Wees niet het slachtoffer maar de held in jouw verhaal. Met een glimlach op je gezicht.