Mensen die mij kennen en iedereen die mijn blogs met
regelmaat leest, weet dat ik een kat heb. Die overgewicht heeft. En dat zijn
naam Harvey is. Over een paar maanden wordt hij 18 jaar, en sinds lange tijd verzucht
de dierenarts als we voor de jaarlijkse vaccinaties bij hem komen dat Harvey
wel aan de zware kant is met zijn 5.3 kg. Dat leidde al eerder tot ongemakkelijke
gesprekken.

In de dierenartsenpraktijken is men al verbaasd als er een kat
binnenkomt met een gezond gewicht, lees ik. Onze huisdieren maken ook een
overgewicht en obesitas epidemie door. De oorzaken van het overgewicht bij onze
huisdieren zijn divers. Een ervan is dat wij mensen graag onze liefde aan ons
huisdier tonen met eten. En onze huisdieren maken daar graag gebruik van. Zij
gaan dus steeds meer lief, affectief en schattig gedrag vertonen zodat ze vaker
iets lekkers krijgen. Ik lees de zin: “honden hebben eigenaren, katten hebben
personeel”. En welk personeel wil het zijn meester niet naar de zin maken?!

Wat ook een rol speelt is verveling. Als je niets te doen
hebt dan van de ene maaltijd naar de andere leven, dan wil de kat ook alleen
maar méér eten. Juist door de kat spelletjes te laten doen, bezig te houden of
zelfs te trainen, houd je hem actief en afgeleid.
Het goede nieuws voor kattenliefhebbers is dat als je ze op
dieet zet, de katten afvielen. Ze gingen wel harder miauwen en piepen om eten
rond etenstijd, maar de tijd dat ze zeurden, werd niet langer. Het begon niet
al een uur eerder dan normaal. En na het eten waren ze dus juist heel lief en
aanhankelijk. Voor de katten was het fijn om weer een goed gewicht te bereiken:
ze konden weer beter springen (op bed, op tafel, op de schutting in de tuin),
en beter onder dingen door rennen (onder het bed, achter kasten, in kleine
ruimtes).